Güneşin Gözyaşları

Dün akşam nefes kesen bir mücadeleye tanık olduk. Fenerbahçe bu sezonun ikinci yarısında adet haline getirdiği geri dönüşlerden birini daha seyrettirdi futbolseverlere. Önce küme düşmeme mücadelesi veren Bucaspor Şampiyonluk mücadelesi veren Fenerbahçe'ye 3 gol attı.Sonra Şampiyonluk savaşı veren Fb küme düşmeme mücadelesi veren Bucaya 5 gol attı. 90 Dakika Fb,Buca ve Ts lu taraftarlar dışında tüm futbolseverler açısından son derece zevkli bir mücadeleydi. Fb liler önce şampiyonluğun gittiğini düşündü. Aynı dakikalarda Bucalılar da kümede kalma yolunda iyice umutlanmışlardı. Ts lu taraftarlarda aradaki puan farkının üçe çıkmasından dolayı şampiyonluk yolunda rahat bir nefes almaya başlamışlardı ki bir anda her şey tersine dönmeye başladı. 90 dakika sonunda, maç içinde üzülenler sevinmeye,sevinenler üzülmeye başladı. Bu maç bize bir kez daha gösterdi ki ligin son haftasının son düdüğüne kadar heyecan hiç bitmeyecek

Ancak dün akşam bize bir şey daha ders oldu diye düşünüyorum. O da Güiza'nın gözyaşları. Oyuna girdikten 40 saniye sonra topla ilk buluşmasında Fb'nin galibiyet golünü attıktan sonra dökülen gözyaşları bize onun eninde sonunda bir insan olduğunu hatırlattı.Geldiği günden bu yana attıkları ile değil de atamadıklarıyla gündeme gelen Güiza aynı zamanda bu süreçte ailevi bir çok sorun da yaşadı. Zaman geldi çocuğunu göremedi. Zaman geldi çocuğunun annesi ile mahkemelerde hesaplaştı. Biz ise onun  bu yaşadıklarını göz ardı edip sadece sahada yapamadıklarıyla acımasızca yerden yere vurduk. Evet belki futbol bunu gerektiriyordu. Futbolda dün değil sadece bugün vardı. Bir çok kişinin hayatı boyunca göremeyecekleri parayı bir ayda kazanıyordu. Taraftar da bunun karşılığını görmek istiyordu haklı olarak. Ama bir gerçek te var ki ondana beklediklerimizi yapmasını isterken onun bir insan değil de makine olduğunu düşündük. 

Biraz empeti yapmaya çalışırsak. Biz onun yaşadıklarının onda birini yaşasak nasıl bir psikolojiye bürünürdük ? Burada amacım Güiza'yı tamamen haklı durumuna sokmak değil. Kaçırdığı golleri savunmak,giden şampiyonluğun hesabını başkalarına yıkmak hiç değil. Elbette kendisinden beklenmeyecek düzeyde kötü oynamıştır geride kalan 3 yılda. Mutlaka aldığı paranın hakkını vermemiştir. Benim burada anlatmak istediğim, sonuçta Güiza'nın da insan olduğudur. Dün akşam onun göz yaşlarını görüp de içi duygulanmayan olmuş mudur?  Bence olmamıştır. Bir yandan ağlarken, diğer yandan attığı golün sevincini EngelSİZ bir taraftarla paylaşmasını görenler neler hissetmiştir acaba ? Eminim o anı yaşayan bütün Fb li taraftarlar O EngelSİZ taraftarın yerinde olmak istemiştir. Eleştirelim beyler elbette  eleştirelim. Ancak bunu yaparken de karşımızdakinin de bir insan olduğunu unutmayalım.